مطابق با مقررات بین‌المللی، کالاهای خطرناک در ۹ کلاس تقسیم‌بندی می‌شوند:

کلاس 1: مواد منفجره

شامل مواد یا ترکیباتی که در اثر واکنش شیمیایی، گاز، گرما، نور یا صدا تولید کرده و قابلیت تخریب دارند.

• کلاس 1.1: باروت و مواد با قابلیت انفجار انبوه.
• کلاس 1.2: ترکیبات نیتراتی مانند نیترات سلولز و نیترات پتاسیم.
• کلاس 1.3: ترکیبات نیتروژنی با قابلیت انفجار جزئی.
• کلاس 1.4: ترکیبات کلروره که دود غلیظ تولید می‌کنند.
• کلاس 1.5: مواد سوزاننده با خطر کم انفجار.
• کلاس 1.6: مهمات و مواد انفجاری که تولید قطعات پرتاب‌شونده می‌کنند.

کلاس 2: گازها

گازها بر اساس ویژگی‌های شیمیایی به انواع زیر تقسیم می‌شوند:

• گازهای قابل اشتعال.
• گازهای غیرقابل اشتعال و غیرسمی.
• گازهای سمی یا خورنده.

کلاس 3: مایعات قابل اشتعال

شامل مایعاتی که در دمای پایین بخار اشتعال‌زا تولید می‌کنند، مانند رنگ‌ها و لاک‌ها.

کلاس 4: جامدات خطرناک

• کلاس 4.1: جامدات قابل اشتعال مانند مواد پودری.
• کلاس 4.2: جامدات خودبخودی قابل اشتعال.
• کلاس 4.3: موادی که در تماس با آب، گازهای سمی و قابل اشتعال تولید می‌کنند.

کلاس 5: مواد اکسیدکننده و پراکسیدهای آلی

• کلاس 5.1: مواد اکسیدکننده که باعث تسریع احتراق سایر مواد می‌شوند.
• کلاس 5.2: پراکسیدهای آلی که در گرما تجزیه شده و ممکن است منفجر شوند.

کلاس 6: مواد سمی و عفونی

• کلاس 6.1: مواد سمی که از طریق استنشاق یا تماس با پوست مضر هستند.
• کلاس 6.2: مواد عفونی که دارای عوامل بیماری‌زا هستند.

کلاس 7: مواد رادیواکتیو

شامل موادی که اشعه‌های خطرناک مانند آلفا، بتا و گاما منتشر می‌کنند.

کلاس 8: مواد خورنده

موادی که در تماس با بافت زنده یا فلزات، باعث خوردگی و آسیب می‌شوند.

کلاس 9: سایر کالاهای خطرناک

موادی که به‌تدریج کشف شده و خطرناک محسوب می‌شوند، مانند کبریت، فندک، عطر، لوازم آرایشی.